Boğatepe, 19. yüzyılın sonlarından itibaren yaşanan siyasi ve ekonomik dönüşümlerden derinden etkilenmiştir. 1970’lerde süt ve mandıracılık kooperatiflerinin dağılması, 1980’lerdeki siyasi istikrarsızlıklar ve 1990’larda uygulanan sınır güvenlik politikaları köy ekonomisinin temelini oluşturan hayvancılığı olumsuz yönde etkilemiştir. Geleneksel üretim yapısının çözülmesiyle birlikte tarımsal faaliyetler azalmış, ürün çeşitliliği kaybolmuş ve ekonomik canlılık büyük ölçüde sönmüştür. Bu süreçte genç nüfus eğitim ve istihdam fırsatları için kentlere göç etmeye başlamış, köy nüfusu 1965’ten itibaren sürekli azalmıştır. Ekonomik gerileme, yalnızca geçim kaynaklarını değil, aynı zamanda sosyal bağları ve toplumsal dayanışmayı da zayıflatmıştır. Boğatepe’nin üretim kültürü, bir zamanlar bölgenin sembolü olan peynircilik geleneğiyle birlikte unutulmaya yüz tutmuştur. Bu dönem, köyün ekonomik ve kültürel olarak adeta sessizliğe gömüldüğü bir kırılma noktası olmuştur.

1999 sonbaharında köyden 23 kişinin yaşamını yitirdiği trafik kazası, derneğin kuruluşuna zemin hazırlamıştır. Kazada hayatını kaybedenlerden biri, İstanbul’da yaşayan İlhan Koçulu’nun ağabeyidir. Cenaze için köyüne dönen Koçulu, Boğatepe’nin büyük ölçüde boşaldığını, üretimin durduğunu ve sosyal yapının zayıfladığını gözlemlemiş ve köye çocukluk hatıralarındaki canlılığı yeniden kazandırmak için köylülerle birlikte harekete geçmiştir. Yapılan saha çalışmaları ve uzun görüşmeler, göçün ve ekonomik çöküşün ardında üretimden kopuşun, topluluk bilincinin zayıflamasının ve yerel değerlerin unutulmasının yattığını ortaya koymuştur.